Eξομολόγησις 2001

Όπως η γη έλκεται από τον ήλιο, έτσι κι εγώ έλκομαι με μια φλόγα  αντιστρόφως ανάλογος του τετραγώνου της αποστάσεως που μας χωρίζει.

Είναι όντως η έλξη αυτή μια κυκλική μετάθεση που διαγράφει η καρδιά μου γύρω από εσένα, σαν ένα ηλεκτρόνιο γύρω από τον πυρήνα του. Αν και θέλω να ξεχάσω την ημέρα εκείνη που η ακτίνα των ματιών σου διαθλάσθει πάνω στο πρίσμα της καρδιάς μου, ομολογώ ότι είσαι έκτοτε ο γεωμετρικός τόπος των σκέψεών μου, το σημείο τομής των υπολογισμών μου, το ημίτονο των στεναγμών μου.

Οι θαυμάσιες ακτίνες των ματιών σου προκάλεσαν μαγνητισμό των σκέψεών μου, το δε βλέμμα σου καθολικό βραχυκύκλωμα στα ηλεκτρόνια του εγκεφάλου μου και πραγματικής ηλεκτρόλυση των συναισθημάτων μου.

Πίστεψέ με, μου προκάλεσες περισσότερη αναστάτωση από εκείνης της απορρίψεως του Ευκλειδείου αιτήματος και αποτελείς δι' εμέ το όριο ακολουθίας της ζωής μου.

Σε τι, τέλος πάντων, οφείλεται η  δημιουργία των συγκλονιστικών μαγνητικών ηλεκτρικών πεδίων γύρω σου. Μήπως στο νόμο ισοδυναμίας και ελκυστικών δυνάμεων ή μήπως είσαι η δύναμις Laplace; 

Αχ! γιατί μου φεύγεις είδωλο του σφαιρικού κατόπτρου μου;

                                                                           Πολυγωνικώς
                                                                              Ο Κόλουρος Κώνος σου